کارتیمی و تیم سازی
مقدمه
کارکنان سرمایه‌های اصلی یک سازمان به شمار می‌روند و موفقیت و شکست کسب‌وکار، به سخت‌کوشی و تعهد هر یک از آنها وابسته است. در این میان، لزوم هماهنگی افراد با یکدیگر و میزان مشارکت در کارهای گروهی، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های عملکرد کارآ و مؤثر است که نمود آن را می‌توان در تیم‌سازی و فضای مشارکتی سازمان مشاهده نمود.
افراد عموماً با شیوه‌های نسبتاً متفاوت نسبت به دیگران کار می‌کنند و همواره برای ارائه بهترین عملکرد خود انگیزه دارند.
با این حال، تلاش‌های انفرادی یکی از اعضای تیم، به عنوان پارامتر مؤثر در نظر گرفته نشده و خروجی کارتیمی است که میزان دستیابی به اهداف را مشخص می‌نماید.
بر همین اساس است که تیم‌سازی و کارتیمی، به منظور بهبود محیط کسب‌وکار و ارتقاء عملکرد تمامی کارکنان، بسیار حائز اهمیت است.
در اغلب سازمان‌ها، مدیران و کارکنان برای کار گروهی ارزش چندانی قائل نیستند. در بسیاری از شرکت‌ها مدیران، به ظاهر از کار گروهی حمایت می‌کنند اما در عمل برای کار گروهی اهمیتی قائل نیستند.
از جمله آنکه فاکتور کار گروهی، در سیستم حقوق و دستمزد این سازمان‌ها لحاظ نمی‌شود. به همین علت کارکنان برای انجام کارها به صورت گروهی انگیزه‌ای ندارند، چرا که بابت آن نه پاداشی می‌گیرند و نه ترفیعی. این بی‌انگیزگی باعث تضعیف عملکرد کارکنان می‌شود و در این حالت کار گروهی نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.